- 2018-01-23 03:00:38
- ព័ត៌មាន
គួរឲ្យសរសើរ! បុរសចំណាស់ម្នាក់ចំណាយពេលជាង២០ឆ្នាំ ការពារសត្វកុកដ៏ច្រើន ដោសារហេតុផលមួយ
- 2018-01-23 03:00:38
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
គួរឲ្យសរសើរ! បុរសចំណាស់ម្នាក់ចំណាយពេលជាង២០ឆ្នាំ ការពារសត្វកុកដ៏ច្រើន ដោសារហេតុផលមួយ
ចន្លោះមិនឃើញ
សត្វកុកដ៏ច្រើនអាចថារហូតដល់រាប់ម៉ឺនក្បាលកំពុងរស់នៅដ៏សុខសាន្តនៅលើកោះមួយស្ថិតនៅក្នុងបឹងធម្មជាតិក្បាលពោធិ៍។ វត្តមានដ៏ច្រើននៃបក្សីប្រភេទនេះមិនអាចកើតឡើងបានទេប្រសិនបើគ្មានការអភិរក្សពីឆ្មាំចម្ការនៅលើកូនកោះនោះ។
មូលហេតុដែលគេហៅថាកូនកោះដោយទីតាំងនោះមានសណ្ឋានលយចូលទៅក្នុងបឹងធម្មជាតិក្បាលពោធិ៍ និងហ៊ុំព័ទ្ធដោយទឹកស្ទើរទាំងស្រុង។
លោក ទូច អៃ បានមកធ្វើចម្ការនៅលើកោះនេះតាំងពីដើមទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ ដែលដំបូងឡើយលោកថានៅលើកោះនេះមិនសូវមានសត្វស្លាបប៉ុន្មាននោះទេ និងថាសកម្មភាពបរបាញ់ក៏មានច្រើនដែរ។
កូនកោះកុងស៊ីក្បាលពោធិ៍ មានទីតាំងស្ថិតនៅក្នុងឃុំសំបួរ ស្រុកទ្រាំង ខេត្តតាកែវ។ កូនកោះនេះជាអតីតទីតាំងរោងចក្រផលិតស្រាសកាលពីទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៦០ និងសំបូរទៅដោយដើមឈើតូចធំ ព្រមទាំងមានទឹកនៅជិតហ្នឹងផងដែរ។
ដោយសារតែមានស្ថានភាពអំណោយផលបែបនេះ លោក ទូច អៃ ថាកូនកោះនេះជាជម្រកដ៏កក់ក្តៅមួយរបស់សត្វកុកទាំងនេះ។ បុរស់វ័យ៧១ឆ្នាំរូបនេះដដែល រំឭកថាមូលហេតុដែលលោកការពារសត្វកុកទាំងនេះមិនឲ្យមានការបរបាញ់ ដោយហេតុថាលោកធ្លាប់ជាអ្នកសម្លាប់សត្វកាលពីនៅក្មេង និងក្រោយពេលលោកកាន់សីលលោកក៏បានលះបង់ការសម្លាប់សត្វ។ ផ្ទុយមកវិញធ្វើឲ្យលោកមានចិត្តអាណិត និងចូលចិត្តសត្វទាំងនេះ។
លោកបន្ថែមថាៈ « វាកើតចេញពីទឹកចិត្តអាណិតសត្វពេលដែលឃើញគេប្រមាញ់បានយ៉ាងច្រើនស្លាប់រដូករណែលយកទៅលក់នៅទីផ្សារ...ខ្ញុំសុខចិត្ត...មករស់នៅលើកោះនេះដើម្បីថែទាំបក្សីទាំងហ្វូងនេះហើយឆ្លៀតពេលទំនេរក៏ធ្វើការដាំដុះបន្លែដើម្បីចិញ្ចឹមជីវិត»។
ការថែរក្សាសត្វទាំងនោះ លោកថាក៏មិនស្រួលដែរ ដោយហេតុថានៅតែមានប្រជាពលរដ្ឋខ្លះបានលបលួចមកបរបាញ់នៅពេលដែលលោកមិននៅ។ ត្រង់ចំណុចនេះលោកចង់ឲ្យអាជ្ញាធរមូលដ្ឋានជួយអប់រំប្រជាពលរដ្ឋកុំឲ្យបាញ់ និងថាគួររួមគ្នាថែរក្សាជាការល្អ។
លោកបន្តថាៈ «ពេលមានធុរៈនៅផ្ទះមិនបានមកដេកចាំ១យប់អីហ្នឹង...ដឹងតែមានអ្នកចូលមកទន្រ្ទានបរបាញ់មិនខានខ្ញុំចង់អោយអជ្ញាធរក៏ដូចជាអង្គការផ្សេងៗជួយចុះអប់រំប្រជាពលរដ្ឋឲ្យបានយល់ពីតម្លៃនៃសត្វស្លាបទាំងនេះ...ប្រជាកសិករខ្លះគាត់ប្រើថ្នាំបាញ់ស្រូវ..ជាហេតុធ្វើឲ្យពុលសត្វដល់ស្លាប់ក៏មានជាហូរហែរ»។
ទោះយ៉ាងណាមិនមានតួលេខបញ្ជាក់ពីចំនួនសត្វកុកនៅលើកោះនេះទេ តែបើតាមការប៉ាន់ស្មានរបស់លោក ទូច អៃ ថាមានមិនតិចជាងមួយសែនក្បាលដែរ។ ចំនួននេះ បានកើនឡើងខ្លាំងបន្ទាប់ពីលោក ទូច អៃ បានចូលមករស់នៅ និងធ្វើចម្ការនៅលើកោះមួយនេះ ព្រមជាមួយនឹងការការពារមិនឲ្យមានការបរបាញ់ផង៕
