- 2020-12-14 02:14:24
- ព័ត៌មាន
ទម្លាយអាថ៌កំបាំងដែល បុព្វបុរសខ្មែរសម័យដើម ឆ្លាក់សត្វអូដ្ឋលើជញ្ជាំងមហាប្រាសាទអង្គរ
- 2020-12-14 02:14:24
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ទម្លាយអាថ៌កំបាំងដែល បុព្វបុរសខ្មែរសម័យដើម ឆ្លាក់សត្វអូដ្ឋលើជញ្ជាំងមហាប្រាសាទអង្គរ
ចន្លោះមិនឃើញ
សត្វអូដ្ឋ គឺជាថនិកសត្វមួយប្រភេទដែលមានជើងវែងៗមានក្បាល មាត់ធំ និងមានខ្នងកោងត្រចៀកខ្ពស់មានមុខមាត់ ស្រដៀងគ្នាទៅនឹងសត្វក.វែង។
អូដ្ឋមានពីរប្រភេទ គឺសត្វអូដ្ឋមានបូកមួយ និងអូដ្ឋដែលមានបូកពីរ ក្នុងនោះលក្ខណៈពិសេសនៃបូករបស់វាគឺមានផ្ទុកជាតិខ្លាញ់ដែលអាចរំលាយអាហារពេលខ្វះអាហារ និងទឹកបានជាច្រើនថ្ងៃ។បន្ថែមពីលើបូកអូដ្ឋក៏មានចំណុចផ្សេងៗទៀតដើម្បីសម្របខ្លួនទៅនឹងបរិយាកាសរបស់ពួកវាដែរ។
ថនិកសត្វប្រភេទនេះមានត្របកភ្នែកទីបី ដែលអាចការពារភ្នែករបស់វាពីដីខ្សាច់ ជាមួយនឹងរោមភ្នែកវែងពីរជួរសម្រាប់ការពារភ្នែក និងអាចបិទច្រមុះរបស់អំឡុងពេលព្យុះខ្សាច់ម្ដងៗ។ សត្វអូដ្ឋរស់នៅតំបន់មជ្ឈឹមបូព៌ា អាហ្វ្រិក ទ្វីបអាមេរិកខាងជើង និងនៅអាស៊ីកណ្ដាល។
មនុស្សបានប្រើអូដ្ឋជាមធ្យោបាយធ្វើដំណើររាប់ពាន់ឆ្នាំមកហើយ។ អូដ្ឋអាចដឹកជញ្ជូនពី ១៧០គីឡូក្រាមទៅ២៧០គីឡូក្រាមនៅលើខ្នងរបស់ពួកវារហូតគេប្រសិទ្ធិនាមថា "នាវានៃវាលខ្សាច់"។ នៅប្រទេសកម្ពុជាគេពុំឃើញមានវត្តមានសត្វប្រភេទនេះទេ នៅពេលបច្ចុប្បន្ន។
យ៉ាងណានៅលើជញ្ជាំងប្រាសាទអង្គរវត្តដូនតាខ្មែរក្នុងសតវត្សទី១២ បានឆ្លាក់រូបសត្វអូដ្ឋនៅជាមួយសត្វពាហនៈដទៃទៀតបង្កើតបានជាចម្ងល់ថាតើខ្មែរពីដើមមានការប្រើប្រាស់សត្វអូដ្ឋក្នុងជីវភាពប្រចាំថ្ងៃឬយ៉ាងណា។ តាមការប៉ាន់ស្មានលើហេតុផល២គឺអាចមានអូដ្ឋនៅសម័យនោះ ឬក៏អាចគ្មាន។
បើសិនជាមានអូដ្ឋនោះគឺដោយសារដែនដីខ្មែរពីដើមមានទំហំធំធេងរហូតជាប់ជាមួយអាណាចក្រចិន-ទីប៉េដែលជាដែនដីមានសត្វអូដ្ឋ ទើបធ្វើឲ្យខ្មែរស្គាល់សត្វអូដ្ឋ។ ហេតុផលមួយទៀតដែលបកស្រាយដោយលោកគ្រូ ស្រីសុវណ្ណគូបេរៈ គឺនៅសតវត្សទី១០ ដល់១៣ នៃគស អាណាចក្រខ្មែរទទួលឥទ្ធិពលពុទ្ធសាសនាមហាយាននិកាយវជ្រយាន (ទីបេ) ដូចយើងឃើញរូបសំណាកព្រះពោធិសត្វហេវជ្រ នៃរចនាបថបាពួន មានចម្លាក់អំពីសត្វអូដ្ឋក្នុងព្រះហស្តទ្រង់៕
