ប្រទេសជប៉ុនបានប្រកាសថា ចំនួនមនុស្សដែលមានអាយុ ១០០ ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះបានកើនឡើងដល់កំណត់ត្រាថ្មីមួយ គឺជិត ១០០,០០០ នាក់។ យោងតាមក្រសួងសុខាភិបាលជប៉ុន គិតត្រឹមខែកញ្ញា ឆ្នាំនេះ មានមនុស្សចំនួន ៩៩,៧៦៣ នាក់ដែលមានអាយុ ១០០ ឆ្នាំឡើង ដោយស្ត្រីមានចំនួនលើសលប់រហូតដល់ ៨៨%។ នេះជាឆ្នាំទី ៥៥ ជាប់ៗគ្នាដែលជប៉ុនបានកត់ត្រាការកើនឡើងនៃចំនួនអ្នកមានអាយុវែងបែបនេះ។

អាយុវែងបំផុតនៅជប៉ុន

ជប៉ុនត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាប្រទេសដែលមានអាយុកាលជាមធ្យមវែងជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ បច្ចុប្បន្ន មនុស្សចាស់ជាងគេនៅជប៉ុនគឺលោកស្រី ស៊ីហ្គេកូ កាហ្គាវ៉ា (Shigeko Kagawa) អាយុ ១១៤ ឆ្នាំ មកពីទីក្រុងយ៉ាម៉ាតូគរិយ៉ាម៉ា ជាយក្រុងនៃទីក្រុងណារ៉ា។ ចំណែកបុរសចាស់ជាងគេគឺលោក គីយ៉ូតាកា មីហ្ស៊ូណូ (Kiyotaka Mizuno) អាយុ ១១១ ឆ្នាំ មកពីទីក្រុងឆ្នេរសមុទ្រអ៊ីវ៉ាតា។

ការអបអរនិងការរួមចំណែក

រដ្ឋមន្ត្រីសុខាភិបាលជប៉ុន លោក តាកាម៉ារ៉ូ ហ៊្វូកូកា (Takamaro Fukoka) បានអបអរសាទរដល់អ្នកមានអាយុ ១០០ ឆ្នាំចំនួន ៨៧,៧៨៤ នាក់ជាស្ត្រី និង ១១,៩៧៩ នាក់ជាបុរស ចំពោះអាយុវែងរបស់ពួកគាត់ និងបានសម្តែងការដឹងគុណចំពោះ “ការរួមចំណែកជាច្រើនឆ្នាំរបស់ពួកគាត់ក្នុងការអភិវឌ្ឍសង្គម”។ ទិន្នន័យនេះត្រូវបានប្រកាសមុនថ្ងៃឈប់សម្រាកជាតិ “ទិវាមនុស្សចាស់” នៅថ្ងៃទី ១៥ ខែកញ្ញា ដែលជាពេលដែលអ្នកមានអាយុ ១០០ ឆ្នាំថ្មីៗចំនួន ៥២,៣១០ នាក់នឹងទទួលបានលិខិតអបអរសាទរ និងពែងប្រាក់ពីនាយករដ្ឋមន្ត្រី។

មូលហេតុនៃអាយុវែង

អាយុកាលវែងរបស់ប្រជាជនជប៉ុនត្រូវបានគេសន្មតថាមកពីអត្រាមរណៈទាបពីជំងឺបេះដូង និងជំងឺមហារីកទូទៅ ជាពិសេសមហារីកសុដន់ និងក្រពេញប្រូស្តាត។ អត្រាលើសទម្ងន់នៅជប៉ុនមានកម្រិតទាប ដោយសាររបបអាហារដែលមានសាច់ក្រហមតិច និងសម្បូរដោយត្រី និងបន្លែ។ ជាពិសេស ស្ត្រីជប៉ុនមានអត្រាលើសទម្ងន់ទាបជាងបុរស ដែលអាចជួយពន្យល់ពីមូលហេតុដែលស្ត្រីមានអាយុកាលជាមធ្យមវែងជាង។

លើសពីនេះ ប្រជាជនជប៉ុននៅតែសកម្មទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តនៅអាយុចាស់ ដោយពួកគេច្រើនដើរ និងប្រើប្រាស់ប្រព័ន្ធដឹកជញ្ជូនសាធារណៈ។ កម្មវិធីលំហាត់ប្រាណជាក្រុមប្រចាំថ្ងៃហៅថា “រ៉ាឌីយ៉ូ តៃសូ” (Radio Taiso) ដែលមានតាំងពីឆ្នាំ ១៩២៨ ក៏បានរួមចំណែកដល់សុខភាពសាធារណៈ និងស្មារតីសហគមន៍។ កម្មវិធីនេះត្រូវបានផ្សាយតាមទូរទស្សន៍ និងអនុវត្តក្នុងក្រុមតូចៗនៅទូទាំងប្រទេស។

បញ្ហាប្រឈមនៃទិន្នន័យ

ទោះជាយ៉ាងណា ការសិក្សាមួយចំនួនបានលើកឡើងពីការសង្ស័យលើភាពត្រឹមត្រូវនៃចំនួនអ្នកមានអាយុ ១ៀប ១០០ ឆ្នាំនៅទូទាំងពិភពលោក ដោយសារកំហុសទិន្នន័យ កំណត់ត្រាសាធារណៈមិនគួរឱ្យទុកចិត្ត ឬការខ្វះខាតសំបុត្រកំណើត។ នៅជប៉ុន ការសវនកម្មរបស់រដ្ឋាភិបាលក្នុងឆ្នាំ ២០១០ បានរកឃើញមនុស្សជាង ២៣០,០០០ នាក់ដែលត្រូវបានចុះបញ្ជីថាមានអាយុ ១០០ ឆ្នាំ ឬច្រើនជាងនេះ ប៉ុន្តែមិនអាចស្វែងរកបាន ដោយអ្នកខ្លះបានស្លាប់អស់ជាច្រើនទសវត្សរ៍មុន។ ការរាប់ខុសនេះត្រូវបានគេសន្មតថាបណ្តាលមកពីការរក្សាទុកកំណត់ត្រាមិនល្អ និងការសង្ស័យថាគ្រួសារខ្លះអាចបានលាក់បាំងការស្លាប់របស់សាច់ញាតិចាស់ជរាដើម្បីទទួលបានប្រាក់សោធន៍។ រឿងនេះបានលេចចេញជាពិសេសបន្ទាប់ពីការរកឃើញសាកសពលោក សូហ្គេន កូតូ (Sogen Koto) ដែលគេជឿថាជាបុរសចាស់ជាងគេនៅទីក្រុងតូក្យូអាយុ ១១១ ឆ្នាំ នៅក្នុងផ្ទះគ្រួសាររបស់គាត់ ៣២ ឆ្នាំបន្ទាប់ពីការស្លាប់របស់គាត់។