- 2019-04-10 03:32:04
- ការអប់រំ
ចង់ឲ្យគ្រួសារមានសិរីសួស្ដីហូរហៀ គួរមានពិធីនេះនៅថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី ៣ថ្ងៃ
- 2019-04-10 03:32:04
- ចំនួនមតិ 0 | ចំនួនចែករំលែក 0
ចង់ឲ្យគ្រួសារមានសិរីសួស្ដីហូរហៀ គួរមានពិធីនេះនៅថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មី ៣ថ្ងៃ
ចន្លោះមិនឃើញ
បុណ្យចូលឆ្នាំថ្មីប្រពៃណីខ្មែរ ប្រព្រឹត្តរយៈពេល៣ថ្ងៃ នៅក្នុងខែចេត្រ ដែលមាន ថ្ងៃទី១ ហៅថ្ងៃមហាសង្រ្កាន្តជាថ្ងៃចូលឆ្នាំដំបូង ថ្ងៃទី២ ហៅ វ័នបត ជាថ្ងៃកណ្ដាល និងថ្ងៃទី៣ ហៅថ្ងៃឡើងសក្តិ ជាថ្ងៃចាប់ផ្ដើមចូលសករាជថ្មី។ ចំពោះថ្ងៃពិសេសទាំង៣នោះ គឺបងប្អូនខ្មែរតែងមានទម្លាប់ប្រតិបត្តិតាមសកម្មភាពសម្រាប់ថ្ងៃនីមួយៗ តើក្នុងថ្ងៃទី១ ទី២ និងទី៣នៃបុណ្យចូលឆ្នាំថ្មី គេត្រូវធ្វើដូចម្តេចខ្លះ?
១. ថ្ងៃចូលឆ្នាំដំបូង ឬថ្ងៃមហាសង្ក្រាន្ត
នៅតាមគេហដ្ឋាននីមួយៗ សមាជិកគ្រួសារម្នាក់ៗស្លៀកពាក់ស្អាតបាត មកអង្គុយជួបជុំគ្នា នៅមុខអាសនៈមានរៀបពលីកា(ការតាំងវត្ថុសម្រាប់បួងសួង ការបូជា) រង់ចាំស្ដាប់សំឡេងស្គរពីវត្តឯនាយឲ្យសញ្ញាថាឆ្នាំថ្មីនឹងមកដល់ឥលូវហើយ។ កាលដែលឮសូរសំឡេងស្គររោទ៍រណ្ដំហើយ ពិធីក៏ចាប់ផ្ដើមប្រព្រឹត្តទៅ ទៀន និងធូបត្រូវដុតឡើង។ សមាជិកនៃគ្រួសារម្នាក់ៗក្រាបថ្វាយបង្គំព្រះពុទ្ធបដិមាករ ៣ដង និងនាំគ្នាចាប់ផ្តើម នមស្សការថ្វាយបង្គំព្រះរតនត្រ័យ ព្រមទាំងនាំគ្នាសូមស្វាគមន៍ចំពោះទេវតាឆ្នាំថ្មី ដែលជាអ្នកទទួលបន្ទុកថែរក្សាសុខុមាលភាពមនុស្សជាតិ ក្នុងរយៈពេល ១ឆ្នាំ។ នៅក្នុងឱកាសនោះម្នាក់ៗបន់សុំសេចក្ដីសុខ ចម្រើនគ្រប់ប្រការ អំពីទេវតាឆ្នាំថ្មី ដោយយកទឹកមង្គលមកស្រោចស្រពលើក្បាល និងខ្លួនប្រាណ តាមជំនឿរបស់ខ្លួន។
គ្រួសារនីមួយៗនាំកូនចៅ និងយកម្ហូបអាហារដែលបានរៀបចំរួចហើយនោះ ទៅប្រគេនព្រះសង្ឃនៅឯវត្ត ក្នុងវេលាមុនថ្ងៃត្រង់ និងស្ដាប់ព្រះសង្ឃសូត្រមន្ត បង្សុកូល។
ដោយឡែកគេអាចដឹងនូវ ឈ្មោះទេវតា គ្រឿងអលង្ការ ក្រយាស្ងោយ វត្ថុដែលព្រះអង្គកាន់ ព្រះរាជទីនាំង សេចក្ដីសុខទុក្ខ កាលបរិច្ឆេទដែលទេវតាឆ្នាំថ្មីចុះមកទទួលវេនអំពីទេវតាឆ្នាំចាស់ ទៅតាមក្បួនតម្រាមហាសង្ក្រាន្តបែបបុរាណ។
២. ក្នុងថ្ងៃទី២ ថ្ងៃវ័នបត
ថ្ងៃទី២ ម្នាក់ៗភ្ញាក់ពីព្រលឹម ខុសពីធម្មតា។ កូនចៅរៀបចំវត្ថុជាច្រើនមុខ យ៉ាងសមរម្យមានសំលៀកបំពាក់ថ្មី និងចំណីអាហារជូនដល់មាតាបិតា ជីដូនជីតា និងគ្រូបាធ្យាយ។ ការធ្វើបែបនេះ បង្ហាញឲ្យឃើញនូវការគោរព និងការដឹងគុណរបស់កូនចៅចំពោះអ្នកមានគុណ។ គ្រួសារបរិច្ចាគលុយកាក់ដាក់ទាន ដល់ជនក្រីក្រ ដល់អ្នកបម្រើ និងគ្រួសារទុគ៌តទាំងឡាយ រួចហើយគេនាំគ្នាទៅវត្តដើម្បីធ្វើបុណ្យឧទ្ទិសកុសលដល់បុព្វការីជន។
ក្នុងថ្ងៃទី២នេះ ពុទ្ធបរិស័ទនិយមប្រារព្ធពិធីពូនភ្នំខ្សាច់។ គេពូនភ្នំខ្សាច់ធំមួយចំកណ្ដាល និងភ្នំតូចៗ៤សងខាង ធ្វើរាងព័ទ្ធជុំវិញ មានទ្វារចេញចូលបានទាំង៤ទិស ដែលហៅថាវាលុកចេតិយ។ វាលុកចេតិយគឺជាតំណាងចូឡាមណីចេតិយ ជាទីដែលពួកទេព្ដាសាងបញ្ចុះព្រះមោលី (ព្រះកេសធាតុ) និងព្រះទាឋាធាតុ( ព្រះចង្កូមកែវ) របស់ព្រះសមុទ្ធជាម្ចាស់ នៅឯឋានត្រៃត្រឹង្ស ដោយសម្គាល់ថា បានផលានិសង្សច្រើនដង បានរួចរំដោះអំពីគ្រោះចង្រៃ ក្នុងឆ្នាំចាស់ចេញស្រឡះផង និងទទួលបានសិរីសួស្តីក្នុងឆ្នាំថ្មី ជារៀងរហូតទៅផង។
៣. ក្នុងថ្ងៃទី៣ ថ្ងៃឡើងស័ក្ដិ
ជាកម្មវិធីបុណ្យមានសារៈសំខាន់ ជាងថ្ងៃដទៃទៀត។ វេលាព្រឹក ពុទ្ធបរិស័ទនិមន្តព្រះសង្ឃបង្សុកូល ឆ្លងភ្នំខ្សាច់ វាលុកចេតិយ។ វេលារសៀល មានការស្រង់ ព្រះពុទ្ធបដិមា ព្រះសង្ឃនិងមាតាបិតា ឬជីដូនជីតា។ ការងូតទឹកជម្រះកាយជូនមាតាបិតា ឬជីដូនជីតា កូនចៅបានទទួលនូវពរសព្វសាធុការ និងដំបូន្មានល្អៗសម្រាប់អប់រំខ្លួន តទៅអនាគត។ រីឯការស្រង់ព្រះពុទ្ធបដិមាករ ជានិមិត្តរូបថាទឹកគឺជាសេចក្ដីត្រូវការចាំបាច់ចំពោះរុក្ខជាតិ និងជីវិតសព្វសត្វ។
ចំពោះការស្រង់ទឹកព្រះសង្ឃ មាតាបិតា និងគ្រូឧបជ្ឈា បានទទួលអានិសង្សច្រើនណាស់។ លុះដល់អនាគតជាតិ នឹងបានទៅកើតក្នុងទេវលោកឋាន និងបានជាស្ដេចចក្រពត្តិ មានបុណ្យបារមីច្រើន មានរូបសម្បត្តិល្អ មានទ្រព្យសម្បត្តិច្រើន មានសេចក្ដីសុខគ្រប់បែបយ៉ាង។ល។
ដោយឡែក រាជរដ្ឋាភិបាលវិញក៏ប្រារព្ធបុណ្យឡើងស័ក្ដិ ក្នុងថ្ងៃទី៣នោះដែរ ដើម្បីដំឡើងឋានន្តរសក្ដិ ដល់ជនស៊ីវិល និងទាហានណាដែលខំប្រឹងធ្វើការបម្រើប្រទេសជាតិ អស់ពីសមត្ថភាព ឲ្យឡើងកាន់ដំណែង ក្រសួង និងឋានៈខ្ពង់ខ្ពស់។ ចំណែក អ្នកមានទោសទំាងឡាយ ក៏ត្រូវបានបន្ថយទោស ឬដោះលែងឲ្យរួចខ្លួន មានសិទ្ធិសេរីភាពឡើងវិញផងដែរ។
សម្គាល់៖
ក្នុងឱកាសបុណ្យចូលឆ្នាំ ទាំង៣ថ្ងៃ វេលាព្រឹក ពុទ្ធបរិស័ទនាំគ្នាទៅកាន់ទីវត្ត ប្រគេនចង្ហាន់ដល់ព្រះសង្ឃ សមាទានសីល៥ ពូនភ្នំខ្សាច់ និងនិមន្តព្រះសង្ឃបង្សុកូលឆ្លងភ្នំខ្សាច់នោះ ដើម្បីឧទ្ទិសវិញ្ញាណក្ខន្ធ ជូនបុព្វការីជន។ វេលារសៀល មនុស្សប្រុសស្រីក្មេងចាស់ នាំគ្នាលេងល្បែងប្រជាប្រិយយ៉ាងរីករាយ ដូចជានាំគ្នាបោះអង្គញ់ ចោលឈូង ទាញព្រ័ត្រ។ គេប្រជុំគ្នាច្រៀង និងប្រឡែងគ្នាលេង សំដែងរបាំប្រជាប្រិយ។ល។ មិត្តភ័ក្ដិសើចសប្បាយក្អាកក្អាយ សត្រូវក្លាយជាមិត្ត និងបំភ្លេចរឿងអាស្រូវចាស់ចោល។
គេធ្វើដំណើរកាត់ពីភូមិមួយទៅភូមិមួយ ពីវត្តមួយទៅវត្តមួយ ដើម្បីជួបជាមួយមនុស្សដទៃ ហើយលេងល្បែងប្រជាប្រិយកម្សាន្ត សប្បាយទាំងអស់គ្នា។ អ្នកខ្លះនាំគ្នាទស្សនាប្រាង្គប្រាសាទ ដែលជាបូជនីយដ្ឋាន ព្រៃភ្នំជ្រោះជ្រលងដងអូរ បឹងបួរ ឬមាត់សមុទ្រជាដើម។ ដោយឡែកការលេងល្បែងស៊ីសងមិនមែនជាទំនៀមទម្លាប់ របស់ខ្មែរយើងទេ ក៏ប៉ុន្តែ ជាអាវុធសម្រាប់បំផ្លាញសុភមង្គលគ្រួសារ និងសង្គមទៅវិញ៕
ប្រភព៖ បុណ្យទំនៀមខ្មែរ ក្រាំងបុណ្យទាំង១២ខែ
